[vc_row] [vc_column width=»2/3″][vc_column_text width=»1/1″ el_position=»first last»] [box] Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις της νομοθεσίας της Ε.Ε. διακρίνει κανείς τις τάσεις που επικρατούν και μπορεί με λίγη σκέψη να συναγάγει σε τίνος συμφέρον κινούνται οι βασικές γραμμές της νομοθεσίας. Ένα τρανταχτό παράδειγμα; Πουθενά δεν αναφέρεται το νερό ως «δημόσιο αγαθό».[/box] [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row] [vc_row] [vc_column width=»1/1″][vc_column_text width=»1/1″ el_position=»first last»] Επισκόπηση Βασικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι: η προστασία των απειλούμενων ειδών και ενδιαιτημάτων και η αποτελεσματικότερη χρήση των φυσικών πόρων, στόχοι που βοηθούν επίσης την οικονομία, ενισχύοντας την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Στόχος της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής, που βασίζεται στο άρθρο 174 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, είναι η εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, ανεξαρτήτως του εάν πρόκειται για διορθωτικά μέτρα με σκοπό την αντιμετώπιση συγκεκριμένων περιβαλλοντικών προβλημάτων ή για μέτρα που καλύπτουν περισσότερους τομείς ή ενσωματώνονται σε άλλους τομείς άσκησης πολιτικής. Σε ότι αφορά την πολιτική της ΕΕ για το νερό η στόχευση είναι η εξής:
- να έχουν όλοι οι Ευρωπαίοι πρόσβαση σε νερό καλής ποιότητας και σε επαρκείς ποσότητες
- να πληρούν όλα τα υδατικά συστήματα στην Ευρώπη ελάχιστα ποιοτικά πρότυπα
- να προστατεύονται τα ευπαθή υδάτινα περιβάλλοντα.
Νομοθεσία Μια από τις σημαντικότερες νομοθετικές ρυθμίσεις στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων είναι η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα.
- Οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) καθιερώνει κοινοτικό πλαίσιο για την προστασία και τη διαχείριση του ύδατος. Αρχικά, τα κράτη μέλη πρέπει να ταυτοποιήσουν και να αναλύσουν τα ευρωπαϊκά ύδατα, ταξινομημένα ανά υδρογραφική λεκάνη και ανά περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού. Στη συνέχεια εγκρίνουν σχέδια διαχείρισης και προγράμματα μέτρων, προσαρμοσμένα σε κάθε υδατικό σύστημα. Τα σχέδια διαχείρισης πρέπει να έχουν εφαρμοστεί το 2012. Στοχεύουν:
- στην πρόληψη της επιδείνωσης, τη βελτίωση και την αποκατάσταση των υδατικών συστημάτων των επιφανειακών υδάτων, την επίτευξη του στόχου της καλής οικολογικής και χημικής κατάστασης αυτών, το αργότερο μέχρι τα τέλη του 2015, και τη μείωση της ρύπανσης λόγω απορρίψεων και εκπομπών επικίνδυνων ουσιών·
- στην προστασία, τη βελτίωση και την αποκατάσταση της κατάστασης των υπόγειων υδάτων, στην πρόληψη της ρύπανσής τους και της επιδείνωσης της κατάστασής τους με στόχο την ισορροπία μεταξύ άντλησης και ανανέωσης·
- στη διατήρηση των προστατευόμενων περιοχών.
Τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η πολιτική τιμολόγησης αποτελεί κίνητρο ώστε οι καταναλωτές να χρησιμοποιούν τους πόρους κατά τρόπο αποτελεσματικό και οι επιμέρους κλάδοι της οικονομίας να συμβάλλουν στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών που συνδέονται με τη χρήση των υδάτων, συμπεριλαμβανομένου του κόστους για το περιβάλλον και τους πόρους. Τα κράτη μέλη οφείλουν να συνδυάζουν τα επιβαλλόμενα καθεστώτα με αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεων της οδηγίας-πλαισίου.
- Κοστολόγηση και βιώσιμη διαχείριση των υδάτων
Η πολιτική τιμολόγησης επιτρέπει την άσκηση πίεσης τόσο προς την κατεύθυνση περιορισμού της χρήσης των υδάτινων πόρων όσο και προς τη συντήρηση των υποδομών. Επιπλέον, χρειάζεται μία εναρμονισμένη προσέγγιση στην πολιτική τιμολόγησης προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού που προκύπτουν από την άνιση εφαρμογή των οικονομικών αρχών στην εσωτερική αγορά. Για λόγους κόστους και πολιτικής αποδοχής, η εισαγωγή ενός νέου συστήματος τιμολόγησης θα πρέπει να είναι σταδιακή. Επίσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κοινωνικά κριτήρια στην τιμολόγηση του νερού, αλλά δεν θα πρέπει να υπερισχύουν όταν η βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι υπό απειλή. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα προτιμώνται συνοδευτικές κοινωνικές πολιτικές. Για να διευκολυνθεί η μετάβαση στην τιμολόγηση κινήτρων, ίσως είναι αναγκαία η υιοθέτηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου. Θα ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμο να εξασφαλισθεί η διαφάνεια (μέσω πολιτικών πληροφόρησης και επικοινωνίας και συγκρίσεων ποιότητας/τιμής) και η συμμετοχή του κοινού στις πολιτικές τιμολόγησης του νερού. Πρέπει, επίσης, να πραγματοποιούνται έλεγχοι ως προς την τιμές του νερού ώστε να διασφαλίζεται ότι αυτές αντικατοπτρίζουν το κόστος, κατά τον προσήκοντα τρόπο.
- Ποιότητα του πόσιμου νερού (Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου)
Η οδηγία αποσκοπεί στην προστασία της υγείας του κοινού με την καθιέρωση κριτηρίων υγιεινής και καθαριότητας στα οποία πρέπει να ανταποκρίνεται το πόσιμο νερό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να προσφέρονται εγγυήσεις υγιεινής και καθαριότητας των νερών που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι καταναλωτές ενημερώνονται για τα εν λόγω μέτρα. Κάθε τρία χρόνια, τα κράτη μέλη δημοσιεύουν έκθεση προς τους καταναλωτές σχετικά με την ποιότητα του πόσιμου νερού. Με βάση τις εκθέσεις αυτές, η Επιτροπή εκπονεί κάθε τρία χρόνια μια συνθετική έκθεση για την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στην ΕΕ. Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΕ: [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
